Coñeces ao profesor da Universidade de Santiago que será nomeado 'Científico Galego do Ano'?
A Real Academia Galega de Ciencias (RAGC) escolleu ao químico Fernando Calvet como Científico Galego do Ano, destacando a súa enorme contribución á bioquímica e á modernización da química orgánica en Galicia. O nomeamento recoñece a súa traxectoria investigadora, así como o seu impacto no desenvolvemento industrial da rexión.
A homenaxe central terá lugar o 8 de outubro, no marco do Día da Ciencia en Galicia, pero ao longo do ano programaranse diversas actividades para dar a coñecer a súa figura e legado.
Un referente da química en Galicia e no mundo
Calvet foi unha figura clave na introdución da bioquímica moderna en España e no impulso da investigación química na Universidade de Santiago nos anos 30. A súa formación en centros de referencia internacionais como Oxford e Múnic permitiulle traer a Galicia novas técnicas e perspectivas. En 1929, aos 26 anos, conseguiu a cátedra de Química Orgánica na USC, onde creou o primeiro laboratorio químico da institución.
O seu traballo foi fundamental para a aplicación da química orgánica en sectores estratéxicos como a pesca e a industria farmacéutica. En Vigo, fundou o Instituto Bioquímico Miguel Servet, onde desenvolveu un innovador fármaco para tratar a migraña e o glaucoma a partir do caruncho do centeo. Máis tarde, á fronte dos Laboratorios Zeltia, logrou a patente de máis de dez especialidades farmacéuticas nun ano, consolidando a empresa como un referente no sector.
Unha vida marcada pola investigación e o compromiso
De ideas liberais e vinculado ao galeguismo universitario, Calvet tivo que exiliarse en Estocolmo durante a Guerra Civil tras ser destituído como catedrático. Posteriormente, traballou en Edimburgo e Nova York antes de regresar a España. En Barcelona, conseguiu que a bioquímica se transformase nunha disciplina independente e creou un prestixioso grupo de investigación.
Ao longo da súa carreira, publicou decenas de traballos científicos, dirixiu máis de vinte teses de doutoramento e en 1973 realizou a tradución ao español da Bioquímica de Lehninger, un dos libros de referencia da disciplina. Ademais, na Universidade de Santiago apostou pola integración das mulleres na docencia e fomentou a vida universitaria a través do deporte e actividades culturais.
A súa traxectoria foi levada ao cine en 2017 coa película Os fillos do sol, que recolle o seu legado e impacto na ciencia galega e internacional.
